نگارنده: فیروزه هاشمی یزدی
علم دیرینه شناسی به مطالعه فسیل‌ها (سنگواره‌ها) می‌پردازد و فسیل به آثار و یا بقایای موجوداتی اطلاق می‌شود که در ادوار گذشته در سطح زمین زندگی می‌کرده اند و پس از مرگشان در بین رسوبات مدفون شده‌اند و همراه با رسوبات تحت تأثیر دیاژنز قرار گرفته‌اند. فسیل از کلمه لاتین Fossilis به معنی“کندن“ گرفته شده است و در گذشته به تمام اشیایی که در اثر کندن از زمین بدست می‌آمدند ( اعم از مواد آلی و معدنی) فسیل اطلاق می‌شد. به همین علت در کتاب‌های قدیمی فسیل‌شناسی، از سنگ‌ها و کانی‌ها نیز به عنوان فسیل یاد شده است. در اواخر قرون ۱۸ و ۱۹ کلمه فسیل فقط به آثار و بقایای موجودات زنده تعلق گرفت.
کلمه Paleontology دارای ریشه یونانی است و از سه کلمه:
- قدیمی Palaios
- موجودOnto
- بررسی، علم و تحقیق Logos
گرفته شده است.
فسیل‌ها از نظر اندازه به ۳ دسته تقسیم می‌شوند: ۱ – ماکروفسیل‌ها ۲ – میکروفسیل‌ها ۳ – نانوفسیل‌ها
