یکی از ارکان مدیریت، بسیج منابع و امکانات است. استفاده از منابع مالی و انسانی در مدیریت منابع طبیعی برای شروع و تداوم فعالیت‌های مورد نظر ضرروی است و این اقدام میتواند بهطور همزمان از طرف ذینفان و دولت انجام شود. اگرچه در بخش مدیریت منابع طبیعی، حمایت دولت مهمترین مسئله است، اما می‌توان سرمایه‌گذاری های محلی را ارتقا داد و به روش‌های مختلف در مقیاس کوچک درآمد محلی را گسترش داد. بسیج منابع برای رسیدن به اهداف احیا و توسعه جنگلها میتواند شامل مراحل و موارد زیر باشد:
– برآورد و تامین منابع و اعتبارات لازم برای احیا و توسعه جنگل با استفاده از پروژه‌ها و برنامه‌های فعلی ملی و منطقه‌ای
– تدوین برنامه‌ها و استراتژی‌ها و سناریو‌های مدیریتی ملی براساس جلب اعتماد ذینفعان و کمک‌کنندگان به برنامه‌های احیا و توسعه
– بررسی و اختصاص بودجه لازم برای برنامه احیا و توسعه (مانند کشورهای آمریکا، کانادا، فنلاند، ترکیه و چین، بخشی از اعتبار باید برای پایش و پژوهش مستمر باشد.)
– تدوین روش‌های ارزیابی حین اجرا و پایش مالی فعالیت‌ها و ایجاد یک رویکرد هماهنگ برای اطلاع‌رسانی به حامیان پروژه‌های احیا و توسعه جنگل
– بررسی افزایش ارزش خدمات اکوسیستمی از طریق فعالیت‌های احیا و توسعه و ارائه بسته‌های تشویقی در رده‌های اجرایی مختلف از سوی دولت (مانند یارانه‌های دولتی کشور چین برای گسترش برنامه‌های جنگل‌کاری).
– طراحی، انطباق و اجرای مکانیسم‌های مناسب در سطح ملی و منطقه‌ای برای احیا و توسعه جنگل بهویژه با توسعه امکانات مالی در سطح منطقه‌ای (مانند صندوق توسعه محلی، منابع مالی کوچک، ایجاد حساب‌های اعتباری در بانک‌های دولتی و خصوصی) همراه با ایجاد انگیره مثبت برای ذینفعان به‌منظور تشویق آنها به سرمایه‌گذاری در برنامه‌های احیا و توسعه جنگل (مانند سیاست‌های ارائه وامهای کمبهره و کاهش مالیات در کشور چین)
– بررسی امکان استفاده از منابع مالی و کمک‌های بین‌المللی (مانند کشورهای ترکیه، اردن و امارات)
– بهکارگیری تجربه‌های موفق بین‌المللی
– شناسایی خلأهای موجود علمی و عملی و تلاش برای رفع آنها
– تعیین راهبرد همکاری با سازمان‌های مردم نهاد (NGOs) و جوامع مدنی (CSOs)
– استفاده از روش‌های ذخیره نزولات در توسعه جنگل‌کاری در مناطق خشک و نیمه‌خشک (نواحی ایران- تورانی، صحارا- سندی و زاگرس)
– درآمد‌زایی برای جوامع محلی (سهمی از گونه‌های انتخاب‌شده برای توسعه جنگل مثمر و بومی باشند.)
– آسيب‌شناسي سياست‌ها و روش‌هاي اجرايي قبلي استفادهشده در برنامه‌هاي توسعه جنگل
– نيازسنجي علمی در بخش‌های زیستی، فنی و اقتصادی- اجتماعی و تلاش جهت رفع آنها
تحقق هر یک از موارد مذکور نیازمند تدوین برنامه‌های عملیاتی مجزا است.
