به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، دکتر حسین کربلائی خیاوی در این زمینه اظهار داشت: اُرس (آردوج) از معدود سوزنی برگان بومی ایران و یکی از گونههای بسیار با ارزش و حفاظتی جنگلهای جنوب استان (شهرستان خلخال) است. از بین گونه های این جنس، گونه Juniperus exelsa از نظر وسعت پراکنش از اهمیت بیشتری برخوردار است.
رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل افزود: این درخت بسیار مقاوم به خشکی (بطوریکه قادر است ۵ تا ۶ ماه بدون نیاز به آب، فصل خشک را تحمل کند)، سرما و دیر زیستی طولانی در بین گونه های جنگلی بومی کشور است که به ندرت می توان پایه ای یافت که به دلیل ضعف فیزیولوژیکی و یا آفت زدگی خشکیده باشد. رویشگاه اصلی ارس در استان اردبیل، مناطق پراکنش پسته وحشی و بادام بوده و در قسمتهای جنوبی استان (شهرستان خلخال) در سطح ۳۸۵۰۰ هکتار بهصورت تودههای پراکنده و یا تک درخت پراکنش دارد و بهعنوان ذخیرهگاه ژنتیکی ارس محسوب میشود.
وی در ادامه تصریح کرد: قبلاً برای تکثیر و تولید نهال آن مشکلات فنی وجود داشت که با اجرای طرح ملی احیای جنگلهای ارس از طریق کاشت بذرکاری و نهالکاری در دو فاز پنج ساله در پایگاه تحقیقاتی کندیرق خلخال مشکلات زادآوری و جوانه زنی بذور درختان ارس برطرف شد و در حال حاضر امکان تولید آن در نهالستان پایگاه تحقیقات کندیرق خلخال وجود دارد.
دکتر حسین کربلایی خیاوی با تأکید بر اینکه سیستم ریشه دوانی ارس تأثیر بسزایی در حفاظت از رطوبت خاک را دارد افزود: از آنجایی که درختان ارس در جاهایی قابلیت رویش دارند که درختان دیگری توانایی استقرار، زنده مانی و رویش را ندارند و به راحتی میتوانند شرایط بسیار سخت رویشگاهی از قبیل دامنههای سنگی، سنگلاخی و آهکی در شیبهای بسیار تند را تحمل نماید، نقش بسیار مهمی در تثبیت بستر دامنهها، پایداری خاک، جلوگیری از فرسایش و تخریب خاک در مناطق کوهستانی دارند و در همین راستا میتوانند یکی از گونه های مهم در برنامه های احیاء بیولوژیکی در طرحهای آبخوانداری، آبخیزداری، توسعه جنگلکاری و جنگلداری شهری (کاشت درختان در فضای سبز شهری استان) محسوب شود؛ بنابراین لازم است تولید و تکثیر نهال این گونه در توسعه جنگل کاری، احیاء جنگل های مخروبه و توسعه رویشگاههای با ارزش این گونه در استان، توسط سازمان های اجرایی به عنوان یک اولویت مورد توجه ویژه قرار گیرد.