معاون پژوهش،فناوری و انتقال یافتههای مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان گفت: شاهبلوط یک نوع درخت مثمر باارزش ویژه اقلیم گیلان در کشور بهشمار میآید که چند سالی است با دچار شدن به بیماری در فهرست گونههای در معرض انقراض قرار گرفته است.
بیتالله امانزاده روز شنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا با بیان این که این گونه درختی تنها در منطقهای از رضوانشهر، شفت و فومن بهصورت طبیعی رویش دارد و ویژه اقلیم و بومی استان گیلان است اظهار داشت: این درختان در جنگلهایی با ارتفاع ۲۰۰ تا ۷۰۰ متری از سطح دریا رویش دارند و قدمت این درختان در منطقه ویسرود شفت به بیش از ۳۰۰ سال میرسد. محصول درخت شاهبلوط باارزش و گرانقیمت است و در شیرینیسازی کاربرد فراوانی دارد و علاوه بر آن بهصورت تازهخوری نیز استفاده میشود. وی با اشاره به اینکه این درختان برای مردم محلی ارزش اقتصادی دارند تصریح کرد: میوه این درخت در سبد کشاورز قرار دارد اما کشاورز نقشی در پرورش این درختان نداشته و بهصورت طبیعی و عرفی اقدام به جمعآوری میوه آن از مناطق جنگلی میکنند.
وی خاطرنشان کرد: عامل خشک شدن این گونه ،قارچی به نام Cryphonectria parasitica است که اولین بار توسط دانشگاه گیلان و مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان در اواخر دهه ۱۳۷۰ گزارش شده و عمدتا درختان میانسال را گرفتار می کند و پس از مبتلا شدن، ظرف سه ماه درخت خشک شده و از بین میرود.
معاون مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان گفت: در بررسی که چند سال قبل توسط این مرکز انجام گرفت، ۸۰ درصد این درختان مبتلا به قارچ شده و از بین رفته بودند. وی افزود: آمریکاییها پنجهزار هکتار از این درخت را دارند که مانند باغ مرکبات آنها را مدیریت میکنند. این بیماری درختان آن کشور را هم درگیر کرده ولی آنهاباتحقیقات زیاد رقمی از پایههای آن را ارایه دادهاند که میتواند نسبت به بیماری مقاوم باشد.
وی با اشاره به این که این بیماری به راحتی از طریق زخم شدن درختان انتقال پیدا میکند و ضربه زدن و زخمی کردن یک درخت سالم سریعترین راه انتقال بیماری از یک درخت آلوده به درخت دیگر است خاطرنشان کرد: کشاورزان می توانند یکسری کارهای مراقبتی را انجام دهند تا از ابتلاء درختان به بیماری جلوگیری بهعمل آید.
منبع: ایرنا