بخش تحقیقات مکانیزاسیون

ایران دارای منابع طبیعی گسترده و متفاوت در عرصه های جنگل، مرتع و بیابان است. احیای جنگلها، مراتع و مدیریت بیابان ها با این وسعت، مستلزم توجه ویژه به امر مکانیزاسیون می باشد؛ از طرفی مدیریت صحیح این بخش، نیازمند تعیین رابطه بین ماشین، اقلیم و خاک است. بکارگیری مکانیزاسیون بمنظور افزایش دقت، سرعت و ارتقاء بازده احیای منابع طبیعی و همچنین بهره برداری پایدار از عرصه ها ضروری بوده و در این راستا ماشین های متعددی طراحی و تولید شده اند که هر یک، در شرایط متفاوتی بکار می روند. عدم انتخاب صحیح  و همچنین کاربرد اشتباه این ماشین ها باعث تخریب منابع طبیعی و افت بازده عملیات مذکور می گردد. مکانیزاسیون شامل انتخاب و مدیریت صحیح ماشین‌ برای عرصه مناسب بوده و الگوی مناسب جهت انجام صحیح عملیات احیاء، اصلاح و بهره برداری را ارائه می نماید، بگونه ای که کارآیی این عملیات افزایش و هزینه های مربوطه کاهش یابد. در این راستا بخش تحقیقات مکانیزاسیون و ماشین های منابع طبیعی در سال ۱۳۷۳ تأسیس گردید و در ادامه، دو گروه مکانیک و مکانیزاسیون ماشین های منابع طبیعی در این بخش تشکیل شد. بخش تحقیقات مکانیزاسیون و ماشین های منابع طبیعی، به منظور دستیابی به بهترین و مطمئن ترین روش های بهره برداری و حفاظت از منابع طبیعی و ارائه الگوی مناسب طراحی، بکارگیری و انتخاب  ماشین های مناسب هر عرصه و همچنین، رفع نیازمندی های سایر  بخش های تحقیقاتی مؤسسه و تسهیل امور جاری تحقیقاتی این بخش ها، فعالیت می نماید.