ایشان سال‌های ابتدایی اشتغال خود را در مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور و زیر نظر زنده‌یاد مهندس پرویز باباخانلو آغاز کردند و پس از آن به دلیل شدت علاقه و اشتیاق به گیاهان دارویی به استخدام دانشکده داروسازی دانشگاه تهران درآمدند. در اینجا مصاحبه خواندنی ایشان را ملاحظه نمایید.
همچنین متن زیر از سوی دکتر محمدحسین لباسچی عضو هیئت علمی بازنشسته مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور و از شاگردان ایشان فراهم شد:
حقیقت دارد که اندازه شخصیت افراد به قدر وسعت اندیشه و یزرگی روح اوست. اندیشه ای که برای دیگران و نگران کسانی است که به دنبال رفع نیاز و حل مسائل هستند، وسعتی به اندازه همهِ ی دنیا دارد.این طرز فکر مزین به نیکویی سخن و روی خوش، والاترین حسن بشر است. کمتر کسی از غلامرضا امین بعنوان استاد تمام، داروساز برجسته، کارشناس خوش فکر جلسات، استاد راهنمای صدها دانشجوی دکتر داروساز و کشاورزی و… یاد می‌کند. یاد ایشان با اخلاق نیکو، رفتار سنجیده و متانت کرنش‌آور همراه است. اتاق کار ایشان در طبقه پایین دانشکده داروسازی یادآور رفت و آمد خیل دوستان قدیمی، دانشجویان مشتاق و صحبت‌های فنی و صمیمانه بود که اغلب به درازا می انجامید. بنظر می‌رسد بیشتر از علم کلاسیک، اخلاق و صفات ویژه ایشان در جامعه داروسازی و گیاهان دارویی اثر بخش بوده است. خدایا به حرمت این منش های پسندیده، غلامرضا امین را همنشین ابرار و هم نامش علی ابن موسی الرضا قرار بده. و البته بر ما نیز به شکرانه آموخته های عمیقی که از ایشان داریم، فرض است که رسم امانت را بجای آورده و اصل را در عرصه های علم و عمل بر گِرد اندیشه دیگران بنا نهیم.
روحش شاد و یادش گرامی
