مشاور و رئیس حوزه ریاست مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور: متأسفانه در این سال‌ها موضوع حفاظت بسیار ضعیف نگه‌داشته شده و برای این مسئله به‌درستی تلاش نشده و بودجه مناسبی نیز اختصاص نیافته است.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، محمد متینی زاده در گفت و گو با روزنامه رسالت، به مناسبت هفته منابع طبیعی و روز درختکاری به مسئله اهمیت محیط زیست و محافظت از منابع طبیعی پرداخت.
متینی زاده در رابطه با روز درختکاری و علت نامگذاری این روز گفت: آن زمان که روز درختکاری به‌عنوان سمبل و نماد در تاریخ فرهنگی کشور به ثبت رسید، هدف، توسعه برنامه‌های جنگل‌کاری و درختکاری از یک‌سو و توجه مردم به کاشت درخت و اهمیت آن از سوی دیگر بود. آن زمان، نه به این معنا خبری از تغییر اقلیم بود و نه از بین رفتن جنگلها و منابع طبیعی این‌چنین گسترده بود. به‌هرروی، در شرایط فعلی، درختکاری بسیار اهمیت دارد، اما باید برنامه‌های بسیار منسجم، کلان و قاطعی در امر حفاظت، طراحی و اجرا کرد. متأسفانه در این سال‌ها موضوع حفاظت بسیار ضعیف نگه‌داشته شده و برای این مسئله به‌درستی تلاش نشده و بودجه مناسبی نیز اختصاص نیافته است. درحالی‌که اگر به هر نقطه رویشی ایران‌زمین سفر کنید، می‌بینید که بسیاری از مناطق جنگلی و منابع طبیعی دستخوش تغییرات انسانی شده است.
عضو هیئت‌علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در مقایسه ایران با سایر کشور‌های جهان عنوان کرد: «سایر کشور‌ها هم‌زمان به حفاظت و کاشت درخت توجه می‌کنند. کشور ما هم به‌شدت به کاشت و احیای درختان نیاز دارد، اما اصل اول، حفاظت است. اگر حفاظت به‌درستی صورت بگیرد، درکنار آن، کاشت مفهوم پیدا می‌کند. این مسئله را باید به سمت فرهنگ عمومی هدایت کرد. اگر مسئله حفاظت جدی گرفته شود، بالطبع احیاء و توسعه هم جدی گرفته می‌شود. اگر عزم ملی بر حفاظت معطوف باشد، آنگاه همه ما نهال‌های نوپا را آبیاری و مراقبت کرده و اجازه نمی‌دهیم به‌سادگی از بین بروند. بنابراین سرنوشت درختان را پس از کاشت باید دنبال کرد، نه اینکه آن‌ها را به حال خود رها کنیم.
متینی زاده در خاتمه با اشاره به کاشت یک میلیارد درخت و اهمیت آن در شرایط فعلی کشور، خاطرنشان می‌کند: «هر برنامه احیاء و توسعه‌ای، ارزشمند است ولی اولویت نیست. اولویت اول، حفاظت است. اگر اصل حفاظت را انجام دادیم، اصل احیاء و توسعه هم در کنار آن ارزشمند خواهد بود. موضوع کاشت یک میلیارد درخت هم، چنانچه به شکل اساسی موردحمایت قرار بگیرد و فقط به کاشت این تعداد درخت بسنده نشده و به امر حفاظت و نگهداری آن توجه شود، مؤثر خواهد بود.
