Views: 4
به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، محققین حوزه تخصصی گیاهان دارویی بخش تحقیقات جنگل و مرتع مرکز پژوهشی استان خراسان رضوی با هدف بررسی امکان کشت زراعی (در شرایط دیم ) و مدیریت بهره برداری پایدار به منظور حفظ بقاء گیاهان دارویی آنغوزه، باریجه و کندل طی سالهای زراعی ۱۳۹۵-۱۳۹۱ در شهر مشهد تحقیقاتی را بعمل آوردند. نتایج حاصل از این تحقیقات نشان می دهد که امکان کشت زراعی و بدون آبیاری گیاهان دارویی مورد مطالعه وجود دارد و استفاده از روشهای علمی و نوین بهره برداری از گیاهان دارویی می تواند علاوه بر تولید، باعث برداشت پایدار از این گیاهان گردد. با توجه به نتایج حاصله میزان تولید صمغ ( شیرابه ) در روشهای مختلف بهره برداری متفاوت بوده، بطوری که در گیاه باریجه بیشترین میزان صمغ ، در روش تیغ زنی مقعر تولید گردید. تعداد دفعات تیغزنی نیز در تولید صمغ اهمیت دارد، در این رابطه در هر سه گونه مورد، با ۵ مرتبه تیغ زنی حداقل میزان صمغ وبا ۱۰ مرتبه تیغ زنی (به صورت تجمعی) بیشترین میزات صمغ به دست آمد. نتایج حاصله حاکی از این است که روش برداشت سنتی به علت قطع کامل جوانه های رویشی گیاهان، بیشترین خسارت را به گیاهان وارد می کند و دو روش دیگر تفاوت معنا داری با روش سنتی دارند. ایجاد خراش و برداشت صمغ از ساقه گیاه کندل باعث کاهش تولید بذر می گردد. میزان خسارت با افزایش تعداد دفعات تیغ زنی افزایش می یابد در صورتی که میزان تولید صمغ متناسب با تیغ زنی بیشتر افزایش ندارد. با توجه به نتایج به دست آمده توصیه می گردد که در هر سه گونه مورد مطالعه روش برداشت سنتی ممنوع و از روش قطع قسمتی از یقه (پله ایی) استفاده گردد.
این دستاورد پژوهشی حاصل انجام طرح تحقیقاتی تحت عنوان بررسی و تعیین بررسی و تعیین بهترین مدیریت بهره برداری بر عملکرد و بقاء گونه های آنغوزه و باریجه و کندل در شرایط دیم با مسئولیت اجرایی آقای براتعلی غلامی محقق بخش تحقیقات جنگل و مرتع می باشد. گزارش نهایی این پروژه تحقیقاتی با شماره فروست ۵۳۶۲۳. در مرکز اطلاعات و مدارک علمی کشاورزی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در تاریخ ۱۲/۳/۱۳۹۷ به ثبت رسیده است. در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر در خصوص نتایج این طرح می توانید از طریق رایانامه Gholamiam@yahoo.comبا مجری پروژه در ارتباط باشید.
