با توجه به کمبود چوب در کشور و خطر تخریب جنگل های طبیعی، توسعه زراعت چوب اجتناب ناپذیر است. توسعه زراعت چوب به دلیل دیربازده بودن آن مورد اقبال عمومی چندانی قرار نمی‌گیرد. مناسب‌ترین راه برای تولید چوب و تضمین معیشت زارعین، اجرای کشت‌های تلفیقی درخت و محصولات زراعی – علوفه‌ای به عنوان یکی از مدل‌های آگروفارستری است. هر چند در داخل کشور تجربیات اندکی از محل اجرای طرح‌های تحقیقاتی حاصل شده است، لیکن در سال‌های گذشته سرعت گسترش کمی و کیفی این روش در دنیا بسیار زیاد بود. لذا برای تقویت مبانی علمی این روش، شرکت در چنین کنگره‌ای ضرورت یافت.
چهارمین کنگره جهانی آگروفارستری در سال ۲۰۱۹، با شعار “آگروفارستری، تقویت ارتباط بین دانش، جامعه و سیاست” پیرو سومین کنگره جهانی آگروفارستری در سال ۲۰۱۴ در دهلی با شعار “درختان برای زندگی: تسریع اثرات آگروفارستری”، دومین کنگره جهانی آگروفارستری در سال ۲۰۰۹ در کنیا با شعار “آگروفارستری، آینده جهانی استفاده از سرزمین”، و اولین کنگره جهانی آگروفارستری در سال ۲۰۰۴ در اورلاندو با شعار “کار مشترک برای سیستمهای استفاده پایدار از سرزمین” در مونپلیه فرانسه تشکیل شد. ۱۲۰۰ نفر از ۱۰۰ کشور جهان در این کنگره شرکت داشتند. مباحثی مانند اهمیت آگروفارستری در عناصر و امنیت غذایی، در معیشت کشاورزان، در حفاظت جنگلها، در پایداری و استمرار تولید و در افزایش تنوع زیستی در این کنگره مطرح شدند. مقاله آقای دکتر فرهاد اسدی “عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران” نیز با عنوان “Effect of spacing on the yield in intercropping of Poplar and alfalfa (case study: Alborz Research Station, Karaj, Iran)” به صورت شفاهی در این کنگره ارائه شد.
از دستاوردهای این سفر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
- شرکت در نشست های اقماری و موازی با کنگره اصلی با موضوعات مختلف فنی و اقتصادی اجتماعی در زمینه آگروفارستری
- آشنایی با متخصصین تراز اول آگروفارستری و با مؤسسات CIRAD، INRA، (ICRAF) Word Agroforestry، Agropolis International، MUSE، و eu، و البته چندین مؤسسه کوچک و بزرگ دیگر که به نوعی به آگروفارستری ارتباط دارند
- برخی از آخرین پیشرفت های علمی در خصوص عملیات اجرایی سیستم های مختلف آگروفارستری، سازگاری آگروفارستری با تغییر اقلیم، حفاظت از تنوع زیستی در آگروفارستری، محدودیت های اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی در پذیرش تکنیک های آگروفارستری، آگروفارستری برای مبارزه با تخریب جنگل و بیابان‌زایی در مناطق خشک و آگروفارستری و ارتباط بین طبیعت و مردم، حاصل شد.
با توجه به حضور اغلب صاحبنظران و نظریه پردازان آگروفارستری از کشورهای صاحب نام و ارائه صدها مقاله به صورت پوستر و شفاهی در گرایش های مختلف آگروفارستری، می‌توان ادعا کرد که سطح کنگره و مقالات ان از وضعیت بسیار مطلوبی برخوردار بود.
پیشنهاد می‌شود موضوع آگروفارستری در تلفیق با فعالیت زراعت چوب در اراضی اشخاص مورد توجه بیشتر مسئولین اجرایی کشور قرار گیرد. بدیهی است با تلفیق زراعت چوب به عنوان یک مؤلفه جنگلداری با زراعت به عنوان یک مؤلفه کشاورزی، قطعا هم توسعه زراعت چوب خواهیم داشت و هم از اثرات مثبت درخت در مزارع برخوردار خواهیم شد. لذا اگر سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور به دنبال توسعه زراعت چوب در اراضی اشخاص است، بسیار مطلوب‌تر خواهد بود اگر به آگروفارستری بیاندیشد و در فکر توسعه آن باشد. چون اولاً سازمان جنگلها متولی اراضی اشخاص نیست، ثانیاً زارع به ندرت برای زراعت چوب تنها، اقدام خواهد کرد و کشت همزمان چوب و کشاورزی برای زارع مطلوبیت بیشتری خواهد داشت.
