تغییر اقلیم و گرمایش جهانی یکی از بزرگترین چالش‌ها می‌باشد. تغییر اقلیم بر اکوسیستم‌های مختلف تاثیرات متفاوتی دارد و بیشترین تاثیر بر روی بزرگترین اکوسیستم موجود یعنی مراتع می‌باشد. یکی از دغدغه‌های اصلی برنامه‌ریزان مرتع شناخت عوامل ایجاد کننده تغییرات به‌خصوص اقلیم و تأثیر این عوامل بر فاکتورهای اصلی مدیریت مرتع نظیر پوشش گیاهی است. تغییر اقلیم در مراتع مناطق مرتفع باعث کاهش تنوع زیستی و در مناطق پایین دست زوال را ایجاد می‌کند، همچنین با توجه به اهمیت مراتع ایران از لحاظ تنوع زیستی و همچنین ارزش اقتصادی و اکولوژیکی گونه‌های موجود در مرتع، طرحی با عنوان “ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر رویشگاه گونه‌های مهم مرتعی ایران بر پایه مدل پیش‌بینی اقلیم” و با هدف بررسی اثر تغییر اقلیم بر پراکنش گیاهان مرتعی در اقالیم مختلف رویشی کشور و پیش‌بینی شرایط اقلیم آینده در اقالیم مختلف رویشی کشور در 31 استان کشور و با مشارکت 94 نفر در در طی سال‌های 1398 تا 1401 به مدت 4 سال اجرا شد. مجری ملی و مسئول طرح جناب آقای دکتر مرتضی خداقلی عضو هیات علمی بخش تحقیقات مرتع موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور بوده است. به منظور انجام این پروژه پایگاه داده‌های اقلیمی متشکل از 480 ایستگاه سینوپتیک، شامل پارامترهای میانگین دما، میانگین دمای حداقل، میانگین دمای حداکثر و بارش تشکیل گردید. سپس نقشه متغيرهاي اقلیمی با كمك تكنيك‌هاي زمين‌آمار تهيه گردید. همچنين مختصات مكان‌هاي حضور و عدم حضور گونه ثبت شد و با استفاده از مـدل رگرسـيون لجسـتيك نقشه‌ي پراكنش گونه‌های مهم مرتعی ایران تهیه گردید. نتایج حاصل از پیش‌بینی پراکنش گونه‌های مرتعی عرض‌های بالاتر نشان از کاهش بیش از 50 درصدی مساحت و جابجایی رویشگاه به 300 متر بالاتر از شرایط فعلی دارد. در حالیکه 2 گونه مناطق گرمسیری افزایش سطح خواهند داشت. همچنین برای تعیین روند پارامترهای اقلیمی مهم و تاثیر گذار بر گونه‌های مرتعی از آزمون من-کندال استفاده شد. نتایج اجرای این طرح نشان داد در مجموع ایران با گرم شدن هوا مواجه است، در مقیاس سالانه روندهای صعودی دما در اکثر ایستگاه‌ها مشاهده می‌گردد. در ارتفاعات افزایش میانگین دما خصوصاً در اواخر فصل زمستان و اوایل فصل بهار، سبب ذوب زودهنگام برف شده و با توجه به کاهش بارش در مناطق کوهستانی موجب ایجاد مشکلات زیادی در ذخیره آب می‌شود. همچنین میانگین دما در تمامی ایستگاه‌ها تا سال 2050 افزایش داشته که بیشترین افزایش در ایستگاه مهران با 4.71 درجه سانتی‌گراد مشاهده می‌شود و در ارتباط با پارامتر مقدار بارش، این پارامتر در اکثر ایستگاه‌ها کاهشی بوده است.
